We reizen lang en veel. Daarom heb ik sinds een paar jaar schilderdoeken en penselen ingeruild voor een pennetje en tablet. Ik verwerk er natuurindrukken mee op een expressieve en abstracte manier. De tabletpaintings zijn geen voorstudies maar werkjes op zich. Ik maak er gesigneerde prints van in beperkte oplage, naar analogie met de traditionele grafische kunsten.

MAAK INZICHTPOEZIE...STEEN BESCHILDERING...HOUTEN BEWERKINGEN...UITGEWERKTE CIRKELKAARTEN...EN INGEKADERDE WERKEN...ALLES UIT EIGEN BRON

Bert Lezy blijft spelen, ook als hij zijn huiswerk maakt. De activiteiten omvatten vooral tekenwerk maar ook vrije en toegepaste grafiek, schilderen, video, radioprogramma's voor Radio Centraal, lego en allerlei combinaties. Lachen is niet verboden.

"Graficus van opleiding, sinds 2021 ben ik digitaal aan het werken. Pentekeningen vergelijkbaar met mijn etsen van vroeger.
Begin 2025 ben ik ook in kleur beginnen werken op de iPad.
Het werk dat ik toon op de overzichtstentoonstelling is een natuurstudie van een vlinder (Dagpauwoog) op een bloem. "

Stap binnen in het caravan-ateliertje, een knusse plek op de stoep waar kunst en verhalen samenkomen. Meestal vult deze ruimte zich met speelse "tettekes en poepekes" op canvas. Deze keer een reeks van twaalf tekeningen, elk een ode aan het vrouwelijke lichaam, geïnspireerd door de sfeer van elke maand. Een caravan en een madam, de kalender rond. Denk aan bloeiende lentebloemen in maart, zinderende zomergloed in juli, paraplu’s en vallende bladeren in oktober. Neem plaats op de gezellige bankjes in de caravan, laat de indrukken op je inwerken en geniet van deze intieme reis door het jaar. Neem gerust zelf een potlood of een borstel. Dit is een moment om te kijken, te voelen en je te laten inspireren door de schoonheid van het vrouwelijke in al haar vormen. Welkom!

"In situ student aan de Koninklelijke Academie voor Schone kunsten.
Toeval is een essentieel element in de eerste stappen van mijn werk. Ik zoek verwondering in natuurlijke processen, in onze omgeving en in de dagelijkse dynamiek van de maatschappij. Tekenen is mijn basismedium, het gaat over in andere disciplines en vermengt zich met de ruimte.
Ik probeer conceptuele ideeën op een soms speelse en intuïtieve manier te vertalen naar objecten, performances, tekeningen of installaties. Dit doe ik met een zekere gevoeligheid en zachtheid.
“Who?man”, is een blootgelegde zoektocht met verschillende perspectieven die zich richten op gender, seksualiteit, intimiteit en menselijkheid binnen onze maatschappij. "

"In mijn meest recente reeks ‘double exposed landscapes’ toon ik meerdere waarnemingen in 1 foto. Het zijn dubbelopnames die in een beperkte tijdspanne en afstand gefotografeerd werden. De opnames vermengen zich met als resultaat meerdere impressies in één beeld. In iedere print worden zo meerdere ogenblikken verweven zodat je twijfelt wat nu eerst was. Door deze versmelting ontstaan nieuwe cadrages. Zoals bij een trage overvloei tussen twee filmscenes.
In de studio fotografeer ik portret en naakt voor de reeks 'body and soul'. Een reeks waar ik al sinds 2003 aan werk. www.wetzelsdorf.eu/photography
Met mijn actuele band spelen we als duo 'avant pop'. Een project met Patrick Calvelo. Op Krautrock geïnspireerde muziek met loops, gitaar, v-drums, zang, bas, synths, etc... www.hopscotch.band"

As a versatile artist, Katja Louisa Stonewood allows herself to be carried along the erratic paths of her intuition, where the finished product is never her sole goal. Through an ongoing process of interaction with color, light, sound, material, or psychological content, Katja allows herself to be enchanted by the ever expanding realm of experimentation. Under the name Stonewood Filmhouse, she produces music clips, reportages, and video installations.
Recently, she has created less digital work, but more scenographic environments for poetic events and opera productions. Last but not least, she enjoys creating live visuals with playful material, together with her partner Bert Lezy.

Kris Eykens werkt zoveel mogelijk met herbruikte materialen.
Oude doeken en kaders en verfresten worden gebruikt om een totaal nieuw werk te maken.
Hij schildert al 20 jaar en deed mee aan de expo in de Emiliushoeve en twee keer bij hem thuis.

Ondanks de beperking van de draaischijf, waardoor mijn vormen altijd rond zijn, probeer ik interessante vormen te maken. Wat het glazuren betreft onderzoek ik vooral de dialoog tussen kleuren. En speel een beetje met mat en blinkend. Wij doen mee met ons hele atelier.

Lobke heymans (Brussel-1979) Over mij en mijn werk Ik ben een multidisciplinair kunstenaar met een achtergrond in schilderen en illustratie. In de loop der jaren is mijn praktijk geëvolueerd, en tegenwoordig ligt mijn focus voornamelijk op textiele kunst, met een voorkeur van natuurlijke materialen. Mijn werk beweegt zich op het snijvlak van het persoonlijke en het universele, met als centrale thema’s de mens in al zijn gelaagdheid en de natuur in al haar gedaantes. Door verschillende materialen en technieken te combineren, geef ik vorm aan verhalen die resoneren met kracht, kwetsbaarheid, groei en transformatie.

"Ik ben geboren en getogen in Borgerhout en woon inmiddels al 29 jaar in mijn ouderlijk huis, midden in het bruisende hart van de wijk. Oorspronkelijk ben ik opgeleid als grafisch ontwerper, maar ik voel me in de eerste plaats illustrator. Steeds opnieuw probeer ik mezelf uit te dagen en nieuwe beeldtalen te verkennen. Daarbij experimenteer ik met uiteenlopende technieken: van grafiet en gouache tot bladgoud en andere texturen, die ik vervolgens digitaal verder uitwerk.
Illustratie is voor mij meer dan enkel een creatieve uitlaatklep: het is een vorm van therapie geworden, zeker op momenten dat woorden tekortschieten."

Als kritisch mens wilt Michel Franssens zich via de kunst geheel of gedeeltelijk engageren voor het maatschappelijk gebeuren. Hij werkt graag rond actuele thema's.
Uitvoering van de werken zijn heel divers : tekeningen, schilderijen, 3-dimensionaal...

Schilderijen met als onderwerp de wisselwerking tussen schilderkunst en maatschappij.

Naast het maken van assemblages , ben ik de laatste tijd meer en meer bezig met fotografie. Allerlei onderwerpen kunnen boeiend zijn om onderzoekend te werk te gaan. Tijdens het reizen speelt de natuur een grote rol. Ook het technische aspect van het zelf printen boeit me.

"Ik behaalde vele jaren geleden een master schilderkunst. Na een lange break ben ik sinds enkele jaren terug aan het schilderen. Tot nu toe kwam ik amper met mijn werken naar buiten, om mezelf de tijd te geven om mijn weg in de schilderkunst terug te zoeken.
Ik schilder hoofdzakelijk portretten van mensen in mijn leven waar ik een binding mee heb. Maar evengoed schilder ik denkbeeldige portretten. Altijd zijn het portretten met een lichte bevreemding of sterke, soms ingehouden emotie. De ene keer zijn de portretten al wat realistischer en anatomisch correcter, dan de andere keer."

De bezoeker krijgt de mogelijkheid tot het bezoeken van een tweeluik. Een beeldhouwatelier en een schilderkunstatelier.

Anouk Antoine schildert abstract expressionistische schilderijen op groot formaat in Borgerhout en in Montréal, Canada. Ze deed haar opleiding aan het Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen. Anouk maakt gebruik van geometrische vormen in kleurrijke, intuïtieve ruimtes, vaak gecreëerd op melodische techno music. De sporadische rechte vormen symboliseren de constructen van de maatschappij in ons dagelijks bestaan. De samenleving legt ons een kader van regels op, maar het is de uitgestrektheid van onbegrensde ruimtes die de ware essentie van het leven onthult: vrijheid, authenticiteit en onbelemmerde vreugde. We zijn vrij om te verkennen en te genieten. Creatie zoals te zien in kunst, maar ook in het leven. Rubio, de beste hond ter wereld, staat/ligt tijdens deze beleving steeds aan haar zijde.

In mijn schilderijen komen verdriet, eenzaamheid, verlies en aftakeling bovendrijven. Het beeld  dat ontstaat is broos maar helend, het geeft kracht en hoop.  Ik werk graag op karton, een drager die al even breekbaar is als de emotie die er zich in verf of oliekrijt in mengt.

"Haar gebruikskeramiek wil een uitnodiging zijn om de onverwachte schoonheid te ontdekken van alledaagse groenten en andere organische vormen die ons omringen op het veld, op de markt, op de keukentafel.
Tijdens het keramisch proces zoekt ze niet alleen naar authentieke vormen maar ook naar de samenstelling van natuurlijke asglazuren die kunnen ontstaan uit het samengaan van aarde en vuur en de vormen waterdicht maken. "

Urbex Decay Photographer, In the silence of forgotten spaces, Elita Osmani finds stories whispered by time itself. As an urbex decay photographer, she captures the soul of abandoned places and the remnants of lives once lived. Through her lens, decaying walls and forgotten artifacts transform into delicate portraits of beauty—unveiling the grace in the afterlife of decay. Her work invites you to witness a world where time and neglect reveal a deeper, haunting allure.

Van fotografie naar schilderkunst Na jaren achter de camera vond ik in de schilderkunst een nieuwe manier om mijn blik op de wereld vorm te geven. Mijn inspiratie haal ik uit het alledaagse, uit stilte en sfeer, maar ook uit kleur, beweging en gelaagdheid. Mijn werk beweegt tussen figuratief en abstract, met een groeiende voorkeur voor het laatste. Elk doek is een zoektocht naar balans, emotie en eigenheid. Benieuwd waar dat toe leidt? Mijn atelier is open voor wie graag kijkt, voelt en ontdekt. Blooming again In dit werk verwerk ik oud verdriet, maar vooral vier ik de kracht die ik vind in het schilderen. De vormen en kleuren staan voor groei, energie en innerlijke beweging. Schilderen is voor mij niet alleen helend, het is mijn passie en mijn krachtbron. Dit schilderij voelt voor mij als een moment van verbinding met de natuur én met mezelf. Tijdens het schilderen liet ik me leiden door kleur en gevoel. Ik koos voor diepe rode bloemen en rijke groentinten omdat ze me doen denken aan kracht en groei. De achtergrond bouwde ik laag voor laag op met warme kleuren als roze, oranje en bordeaux, alsof ik een innerlijke gelaagdheid zichtbaar maakte.

"Julie Vrijens is illustratief en grafisch vormgever, mode-ontwerpster en beeldend kunstenaar.
Daarnaast is ze ook beeldend therapeut en docent kunstvakken.
Ze is zelfstandige in de mode- en horecasector, met een eigen horecazaak ‘Bar Bakeliet’ en modelabel ‘Red Juliet’. Momenteel werkt ze aan een reeks nostalgische schilderijen, gebaseerd op eigen foto's en grafische collages en aan een prentenboek met en persoonlijk verhaal over verlies en rouwverwerking. Een thema dat ook in haar praktijk beeldende therapie, Ateljee Juliet, uitsproken aan bod komt.
Creëren en met mensen in verbinding gaan zijn haar grote passies en die tracht ze steeds in haar werk samen te brengen. Zo geeft ze met Ateljee Juliet ook creatieve workshops in Bar Bakeliet op maandagavonden en organiseert ze met de Beeldcompagnie, samen met Eline Van Eerderbrugh, modelteken sessies in Borgerhub.

Katja Wouters tekent, schildert in combinatie met verschillende technieken. Theodoor Dirkx maakt organische sculpturen en asemic writings.

Krista Haesevoets onderzoekt in haar beeldend werk diverse materialen: leem, zwarte was, menstruatiebloed, olie-en acrylverf, textiele vezels, enz. Hoe materiaal samenvloeit of tegenwerkt is voor haar de bron om met materiaal in dialoog te gaan. De vorm ontstaat uit een intuïtief proces. Naast haar beeldend werk wordt ook de creatie vanuit het woord steeds meer naar buiten gebracht. Poëzie en beeld vinden zo een weg naar elkaar.

Ik ben Leo, Leo Belmans Segers. Ik teken graag abstract, maar ik teken ook gezichten, lichamen en voorwerpen. Voor mij hoeft een echt bestaand voorwerp geen bestaande achtergrond te hebben, en een lichaam evenmin. Dit is de tweede keer dat ik meedoe. Logisch, want ik ben pas 9 jaar oud en ik ben de jongste persoon die meedoet aan BorgerHart, dat was ik vorig jaar trouwens ook al. Dus, let’s go!

"I am an artist from Ukraine, for 24 year I am living and working in Antwerp.
When I was a student I got my master degree as an engineer. But beside that I was always painting.
After I finished the University I chose not to continue with my carrier as an engineer, I chose to follow my dream to be an artist. In Antwerp I started to work as a model in the art academy. That's how I started to learn and see what art actually is.
As a person who was born and grew up in Soviet Union, in a system that didn’t allow us to grow beyond our given capabilities, I had to break my boundaries. In my artworks I’m trying to reflect my thoughts about my childhood and my youth, about my feelings and about my dreams.
To express myself I’m using different media which speaks to me the most: dolls, garbage bags, candy wrappers and concrete. I recycle my old work, I reorganise, and I make collages to give it a second chance."

Kijkt ze recht door je heen of kijkt ze recht in je ziel? Staat je hart stil…of heeft zij jouw hart vast? Stilstaan zodat er zeeën van tijd is of een zeemeermin die de tijd doet stille staan. Even verdwijnen in haar bubbel. Haar werken zijn zoet als een theekoekje, sierlijk als een fladderende vlinder en soms met een kantje pijn. Elk haartje, elk bloemblaadje is met pinkje-in-de-lucht-precisie geschilderd. Ook is er die andere Melanie die experimenteert met de kracht van intuïtief schilderen. Starten met een wit doek, onbevlekt, white as snow, leeg, laten stromen, vingers glijden doorheen de verf, laten komen,… just go with the flow… .

"Nadia is een gepassioneerde fotografe die al jaren de Belgische en internationale muziekscene vastlegt voor Enola en Concertmonkey. Ze is huisfotografe bij Trix, Rataplan en De Roma. Drie jaar geleden startte ze die!Plek, een toegankelijke ruimte waar creatievelingen hun werk betaalbaar kunnen tonen. Fotograferen op Aalst Carnaval was al jaren een droom van mij — en dit jaar werd die eindelijk werkelijkheid.
Wat een belevenis! Alles klopte: het weer zat mee, de carnavalisten waren in topvorm en de sfeer was ronduit magisch. Uit die ervaring is een bijzondere reeks portretten ontstaan, met als centraal thema de legendarische Voil Jeanetten. Eén van deze beelden werd bekroond door het Documentatiecentrum Aalst Karnaval — een erkenning waar ik enorm trots op ben."

Pieter Rotthier is tekenaar, schilder en illustrator. Thema’s die vaak voorkomen zijn mensen, hun motivaties en bijhorende emoties. Ander thema zijn stedelijke landschappen. Sfeer is steeds een belangrijk element. Het werk “Pelikaanstraat” geeft een indruk van een desolater deel van deze straat ‘s nachts. Het maakt deel uit van een reeks schilderijen in hetzelfde thema, waar een poging wordt gedaan om sfeer te brengen in wat grauwere delen van de stad. Het werd gemaakt met olieverf op karton.

Roel Sauviller toont hier 4 werkjes die deel uitmaken van een tekenverhaal: “ Een eiland in Groen en Blauw.” Een sprookje vol humor, horror en hulpeloosheid dat gegarandeerd een traan of een grimlach zal ontlokken aan de aandachtige kijker. Te ontdekken op zijn atelier in de Appelstraat.

"Aansluitend aan de vormentaal waarmee Tapiaco zijn hele oeuvre heeft opgebouwd kwam de reeks ‘Back to the future’ tot stand naar aanleiding van een reis in Cappadocië in 2011 en meer bepaald een bezoek aan de ondergrondse stad Kaymakli.
De resultaten van menselijke activiteit in de vorm van holen en structuren op deze locatie die terug gaan tot het Paleolithicum werden fotografisch vastgelegd en zonder enige verdere ingreep integraal geprint op Dibond-plaatmateriaal.
De combinatie van eerdere realisaties met deze nieuwe ervaring kregen zodoende een toekomstgericht perpectief mee wat de titel 'Back to the future' illustreert. "

Reeds 25 jaar beweegt Anja Geys zich in de parallelle universums van architectuur en schilderkunst.
Kruisende lijnen tussen de beide zijn vorm, kleur en sfeer. In het abstraheren hiervan vindt ze bij het schilderen grote vrijheid.
Ze geniet met grote vreugde van haar creatieve uren in haar atelier/galerieruimte in de Kroonstraat, die ze deelt met haar compagnon de route Anouk Antoine van Galerie Sauvage.

"Antoine Beau Man is een beeldmaker op het snijvlak van mode, architectuur en fotografie. Zijn werk verkent het spanningsveld tussen stilte en verlangen, realiteit en fictie. Explores the intersection of fashion, architecture and photography in an uncanny, imagined moment along the Dutch coastline.

In A/W 2049 — The Lust of Concrete Silence, fashion, architecture and photography collide in a surreal vision of stillness and desire.
A woman in a sculptural bodysuit poses before a brutalist coastal structure, her form echoing the clean lines and silent mass of concrete.
The image, created with AI, draws from the aesthetics of both sci-fi cinema and fashion editorial, evoking a place beyond time — a deserted Dutch coast, stripped of sound and season.
This fictional moment imagines concrete not just as material, but as memory, as mood, as craving.
A visual meditation on restraint and presence.
A future fossil of fashion."

Door middel van collages wil Dimitri het concept palimpsest toegankelijk maken voor een breder publiek. Spelen met tijdseenheden (o.a. knipsels uit tijdschriften van verschillende perioden) en primaire kleuren zijn voor hem een uiting van kunstzinnig bezig zijn met een materie waar wetenschap en beeldende kunst in elkaar samenvloeien. De creaties vormen composities die meestal niet van tevoren te bepalen zijn en die samen een nieuw verhaal vormen. Via de collage creëert de kunstenaar in wezen een (surrealistisch) palimpsest. De gebruikte materialen zijn meestal gerecycled.

Eddy wil de mensen graag laten kennis maken met het ambacht, beeldhouwen en houtsnijden.
Als bezoeker kan je steeds visueel volgen wat er gebeurt in zijn atelier.
Hij geeft workshops voor beginners en gevorderden.
Hij maakt met zijn beeldhouw- en houtsnijdkunsten, met hout uit de buurt, zowel figuratieve, abstracte als stilistische ornamenten.

"De welriekende geur van chocola stijgt op, vogels tjilpen en geigertellers knetteren. Deze geïntendeerde aanraking maakt van beschouwers in een klap deelnemers waardoor deze fysiek terugdeinzen...." aldus Piet Molendijk. De zintuiglijke aanraking van het werk van Els Van den Veyver zet de boodschap van gekende beelden op de helling. Oorlogen, politieke waanzin en apocalyptisch natuurgeweld dwingen om de verbinding tussen het menselijke en het onmenselijke te zoeken, om te voelen waar geen gevoel kan zijn. Kan kilte warm zijn? Kunnen wapens bloeden? Kan, zorgzaam broeden op een bom versmachten of destructie bezweren? Lijdende, doorboorde of besneden wapens van vlees en bloed dagen uit. Els toont het beeld ‘SURPRISE of a Device designed to Destroy a Mass’.

Met Helena Van Geytes creaties nodigt ze je uit om de schoonheid van creativiteit te ontdekken, waarin ze zelf zowel energie als rust vindt.
Haar werk verkent diverse materialen zoals olieverf, collage en tekenwerk, waardoor elk stuk uniek tot leven komt. Ze omarmt impulsiviteit en het avontuur van ‘geen idee waar dit heen gaat’, wat haar creatieve proces kenmerkt. Elk kunstwerk is een reis door emoties, verhalen en verbeelding, waarbij ze de grenzen van conventionele kunst uitdaagt.
Haar inspiratie komt voort uit de onvoorspelbaarheid van het leven zelf, vertaald naar kleurrijke composities en geslaagde texturen. Ze nodigt je uit om deel te nemen aan deze visuele ontdekkingstocht, waar elk werk een uitnodiging is om te reflecteren, te ervaren en te genieten van de levendige dynamiek van haar creatieve wereld.

Jurgen en Charlotte leerden elkaar nog niet zo heel lang geleden kennen. Het was na een eerste samenwerking, een fotoshoot van de werken van Jurgen waarvoor Charlotte model stond, dat het idee ter sprake kwam om ‘TELOSQA’, de muziek & performance van Charlotte, met de kunstwerken van Jurgen te versmelten omdat ze elkaar perfect lijken aan te vullen. Deze symbiose biedt eindeloze mogelijkheden om de perceptie van beeldende kunst te versterken, te verrijken, te verbreden en vice versa. Het stimuleert elkaars creativiteit en verbreedt elkaars artistieke horizon.

Ik ben een modeontwerper die heel veel met volumes en niet traditonele stoffen werkt in een poging om mijn eigen innerlijke wereld een fysieke tastbare vorm te geven.

Mijn creatieve avontuur is geïnspireerd door mijn cultuur en ecologische duurzaamheid. Ik gebruik plastic als materiaal in mijn kunstwerken. Mijn doel is om de impact van plastic op het milieu te verminderen door het te hergebruiken.

Sinds mijn middelbare schooltijd op Sint-Lucas, zit er altijd een schetsboek in mijn tas. Momentopnames en snelle schetsen vulden stapels schetsboeken. Schetsen werden illustraties. Vaak gemaakt op bestaande ondergronden zoals bladen uit woordenboeken, oude landkaarten of bladen met ruwe verfvegen. Kleine werken over onderweg zijn in het hoofd en in het leven. Ik neem graag deel aan instagram-uitdagingen zoals #100dayproject of #folktaleweek. Elke dag zet ik dan een tekening online. Bij Borgerhart toon ik een selectie van de 100 landschappen uit the100dayproject2025.

De drijfveer achter de expressieve portretten van Manu De Mey is het verlangen om diepe emoties tot leven te brengen en de complexiteit van de menselijke conditie te verkennen. Zijn kunst is een middel om kwetsbaarheid, schoonheid, en gebrokenheid te uiten en te delen. Manu is gefascineerd door de subtiele lagen van menselijke gevoelens. Dit drijft hem om portretten te creëren die meer doen dan alleen een gezicht tonen; ze reflecteren een innerlijke wereld die vaak verborgen blijft. Manu’s artistieke reis begon vanuit een behoefte om zijn eigen emoties te begrijpen en te uiten. Elk kunstwerk is een persoonlijke reis en een dialoog met de kijker, een uitnodiging om stil te staan bij hun eigen gevoelens en ervaringen. Kortom, wat hem als kunstenaar drijft, is de wens om betekenisvolle verbindingen te creëren – met zichzelf, zijn publiek en de wereld om hem heen – door middel van kunst die ontroert, uitdaagt en inspireert.

Michael Bracke beeldhouwt vooral dieren en linkt daar een specifieke manier aan:
Een animalier moet, als hij met een levend model werkt, vooral eerst de vorm (fysisch) en de ziel (psychisch) van zijn model in zijn handen en zijn geest en eigenlijk ook in zijn hart krijgen. Aangezien in tegenstelling met een menselijk model, blijft een dierlijk model niet stilstaan in de gewenste houding. Hij moet dus een geestesbeeld (Gestalt) van het dier vormen.
Dit bestaat o.a. uit de anatomie en de bewegingsfysiologie van het dier, maar ook uit de geestelijke indruk en het gevoel dat het dier bij de animalier oproepen.
Het geestesbeeld probeert hij over te brengen in de klei en van de klei naar de toeschouwer. Zodat de toeschouwer dezelfde gevoelens en indrukken vormt bij het beschouwen van het beeld, m.a.w. de ziel aanvoelt van het dier.

Praticia volgt keramiek aan de academie, maar de diepste inspiratie komt voort uit haar opleiding als herborist. Hier ontdekte ze de opbouwende structuur van planten, de organische vormen die zich in elke stengel en elk blad ontvouwen. Deze kennis vertaalt zich in de manier waarop ze de klei bewerkt, laag na laag opbouwt, ring na ring als een delicaat architectuuraal bouwwerk.

‘Proyecto Foster " is a space by Pablo Merchante and Andrea Hernández Sanz, both Spanish artists who have had their home-studio in Borgerhout since 2023. Pablo works between Madrid and Antwerp. His paintings are large-format works focusing on still life and portraits. His work shows a versatile and subjective reality and proposes an image that blurs the line between the figurative and the abstract, establishing uncertain moments where the pictorial confronts representation. Andrea studies at the Royal Academy in the In situ department. In her work, she reflects on nature and how we relate to our environment through different disciplines such as drawing and installation.

Ik ben illustrator van opleiding en leerkracht Beeldende Vorming op de ! Kunsthumaniora Antwerpen. Ik maak werk dat het midden houdt tussen illustratie en (schilder-)kunst en dat steeds surrealistisch van aard is. Vaak is een werk gebaseerd op een droom maar niet altijd, ik laat me ook inspireren door de natuur en dieren.

"Tanda is afkomstig uit Kongo en heeft een belgische nationaliteit.
Ze is kunstenaar en mode-ontwerper.
Schilderen doet ze vooral abstract en naïef met water- en olieverf.
Het ontwerpen van kleding doet ze met afrikaanse stoffen."